<<Το πνεύμα των Χριστουγέννων>> κατοικοεδρεύει
πλέον μόνιμα καί όλο το χρόνο στην Ελλαδίτσα μας.
Πρέπει να το παραδεχτούμε καθώς είναι πλέον ηλίου φαεινότερον, ότι τέτοιος συναγερμός και πανελλαδικό προσκλητήριο, ανθρώπινης, συμπαράστασης, φιλαλληλίας και αλληλοβοήθειας, είχαμε πάρα πολλά χρόνια, να συναντήσουμε στην Ελλάδα μας.
Όλες και όλοι, δηλαδή, άτομα, φορείς, τηλεοπτικοί σταθμοί, εκκλησία, ιδρύματα κ.λ.π. έχουν μεταβληθεί εκούσια σε μαραθωνοδρόμους που μεταλαμπαδεύουν τη φλόγα της αγάπης και της έμπρακτης υποστήριξης των ατόμων, που είτε η ανεργία είτε οι ασθένειες είτε κάποια άλλη δυσαρεστη αιτία τους έχει ρίξει (προσωρινά εύχομαι) στην ανάγκη να στηριχθούν στην βοήθεια των συναθρώπων τους.
Μόνο το κράτος, επιμένει να επιβάλλει οικονομικά και δυσβάστακτα τις περισσότερες φορές βάρη σε όλους μας, αλλά και γι΄αυτό εμείς είμαστε υπεύθυνοι, καθώς είχαμε αναγάγει σε μαγκιά και εξυπνάδα υψίστου βαθμού, την αποφυγή πληρωμής τών φορολογικών μας υποχρεώσεων.
Έτσι είναι φίλοι μου και άς μην κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε.
Ο<<έξυπνος και μάγκας>> με τις δύο-τρείς αεροδουλιές και καμία (άν ήταν δυνατόν) φορολόγηση, ήταν το όνειρο όλων μας.
Το πρόβλημα είναι, ότι αυτός ο<< τύπος>> μάλλον πέθανε πλέον, αλλά πρόλαβε να τραβήξει όλους μας,επικίνδυνα κοντά στην πλήρη οικονομική εξαφάνιση ,ως κράτος, λές και το <<κράτος>> δεν είμαστε όλοι εμείς αλλά κάτι άλλο.
Λέτε το Πνεύμα των Χριστουγέννων , να μας συνετίσει και σ΄αυτόν τον τομέα; Μακάρι άν και πολύ αμφιβάλλω,αν και η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.Θα τελειώσω με ένα σχετικό ανέκδοτο.
Συζητούν τρεί φίλοι και ό ένας λέει το παραπάνω γνωμικό. Ξαφνικά ο άλλος βάζει γοερά κλάματα.
-Καλέ τι έπαθε, αυτός στα ξαφνικά, ρωτά ο τρίτος φίλος και ο δεύτερος τον ενημερώνει.
-Κλαίει γιατί την πεθερά του τη λένε Ελπίδα Αυτά και Χρόνια πολλά από καρδιάς.
πλέον μόνιμα καί όλο το χρόνο στην Ελλαδίτσα μας.
Πρέπει να το παραδεχτούμε καθώς είναι πλέον ηλίου φαεινότερον, ότι τέτοιος συναγερμός και πανελλαδικό προσκλητήριο, ανθρώπινης, συμπαράστασης, φιλαλληλίας και αλληλοβοήθειας, είχαμε πάρα πολλά χρόνια, να συναντήσουμε στην Ελλάδα μας.
Όλες και όλοι, δηλαδή, άτομα, φορείς, τηλεοπτικοί σταθμοί, εκκλησία, ιδρύματα κ.λ.π. έχουν μεταβληθεί εκούσια σε μαραθωνοδρόμους που μεταλαμπαδεύουν τη φλόγα της αγάπης και της έμπρακτης υποστήριξης των ατόμων, που είτε η ανεργία είτε οι ασθένειες είτε κάποια άλλη δυσαρεστη αιτία τους έχει ρίξει (προσωρινά εύχομαι) στην ανάγκη να στηριχθούν στην βοήθεια των συναθρώπων τους.
Μόνο το κράτος, επιμένει να επιβάλλει οικονομικά και δυσβάστακτα τις περισσότερες φορές βάρη σε όλους μας, αλλά και γι΄αυτό εμείς είμαστε υπεύθυνοι, καθώς είχαμε αναγάγει σε μαγκιά και εξυπνάδα υψίστου βαθμού, την αποφυγή πληρωμής τών φορολογικών μας υποχρεώσεων.
Έτσι είναι φίλοι μου και άς μην κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε.
Ο<<έξυπνος και μάγκας>> με τις δύο-τρείς αεροδουλιές και καμία (άν ήταν δυνατόν) φορολόγηση, ήταν το όνειρο όλων μας.
Το πρόβλημα είναι, ότι αυτός ο<< τύπος>> μάλλον πέθανε πλέον, αλλά πρόλαβε να τραβήξει όλους μας,επικίνδυνα κοντά στην πλήρη οικονομική εξαφάνιση ,ως κράτος, λές και το <<κράτος>> δεν είμαστε όλοι εμείς αλλά κάτι άλλο.
Λέτε το Πνεύμα των Χριστουγέννων , να μας συνετίσει και σ΄αυτόν τον τομέα; Μακάρι άν και πολύ αμφιβάλλω,αν και η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.Θα τελειώσω με ένα σχετικό ανέκδοτο.
Συζητούν τρεί φίλοι και ό ένας λέει το παραπάνω γνωμικό. Ξαφνικά ο άλλος βάζει γοερά κλάματα.
-Καλέ τι έπαθε, αυτός στα ξαφνικά, ρωτά ο τρίτος φίλος και ο δεύτερος τον ενημερώνει.
-Κλαίει γιατί την πεθερά του τη λένε Ελπίδα Αυτά και Χρόνια πολλά από καρδιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου