Τα δάκρυα του φθινοπώρου
μυθιστόρημα της Καίτης Κάστρο-Λογοθέτη
Πρόκειται για ένα αληθινά ψυχολυτρωτικό βιβλίο μυθοπλασίας της πραγματικότητας.
Καθώς είμαι αρκετά χρόνια στη δημοσιογραφία και κατα συνέπεια κάθε μέρα στο χώρο των εφημερίδων και των εκδόσεων, μπορώ να πώ μετά λόγου γνώσεως, ότι τα περισσότερα άρθρα ή βιβλία που λαμβάνουμε έχουν παρά τη διαφορετικότητα τους, ένα κοινό παρονομαστή.
Σού δίνουν την αίσθηση ότι επαναλαμβάνουν ιδέες και συγγραφικό στύλ, που έχεις ξαναδιαβάσει σε άλλες περιπτώσεις.
Ισως για το λόγο αυτό το μυθιστόρημα της Καίτης Κάστρο-Λογοθέτη ξεχωρίζει αμέσως και σε αγγίζει και όχι μόνο με την πολύ ενδιαφέρουσα πλοκή του.
Επειδή ενώ κυριολεκτικά σε παρασύρει να συμπάσχεις με τούς ήρωες του που είναι δεμένοι στα μοιραίο δίχτυ του ανεκπλήρωτου έρωτα τους ταυτόχρονα και με ιδιαίτερη γλαφυρότητα λόγου σου γνωρίζει ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνισμού που ως τώρα λίγοι το δραματοποίησαν, τους Έλληνες της ξενιτιάς. Τους πασίγνωστους <<γκασταρμπάιτερ>> της Γερμανίας.
Πρίν όμως η συγγραφέας σε παρασύρει στη μέθεξη της πλοκής του βιβλίου της και στο στροβίλισμα μιας αδικίας που επιφυλάσσει η ζωή στους δύο ήρωες της, σου προσφέρει μια ανάσα ρομαντικής πρωτοτυπίας.
Ποιά είναι αυτή;
Είναι κάτι πρωτόγνωρο,που το συνέλαβε η ρομαντική διάθεση της Καίτης αλλά και η πολύχρονη ενασχόληση της με την ποίηση.
Αντί για τίτλους κεφαλαίων, ξεκινάει με ένα ποίημα μεγάλων Ελλήνων ή ξένων ποιητών, που σού δίνει αμέσως μια πρόγευση της ατμόσφαιρας που θα συναντήσεις στο κάθε κεφάλαιο του βιβλίου της.
Πολλά μάλιστα από τα ποιήματα των οποίων παραθέτει βέβαια μόνο 4 ή 5 στίχους, είναι σε μετάφραση της ίδιας.
Να κάνω εδώ μια σύντομη προσωπική εξομολόγηση,γιατί θαυμάζω τόσο πολύ τη ποίηση ίσως γιατί ως τώρα στη ζωή μου, έχω γράψει 100νταδες σελίδες πεζού κειμένου, αλλά δεν κατάφερα ποτέ να γράψω ούτε ένα στιχάκι, άρα κατι το σπουδαίο έχουν όσοι μπορούν να το κάνουν όπως η Καίτη Κάστρο-Λογοθέτη.
Θα καταλήξω ακριβώς όπως άρχισα, διαβάστε αυτό το μυθιστόρημα, είναι τόσο ψυχολυτρωτικό που όταν τελειώνοντας θα το αφήσετε από τα χέρια σας, θα έχετε κάνει επίσης θαυμάσια νοερά ταξίδια στις πιο φημισμένες πόλεις της Ευρώπης με οδηγό την πέννα της και θα διαπιστώσετε με πόση μαεστρία μας δίνει ένα μίτο για να παρακολουθούμε τις περιπέτειες των ηρώων της, αφού αντικαθρεφτίζει τα ονόματα της πρώτης γενιάς, στην επόμενη,έτσι ο Αλέξης και η Μαρία γίνονται έντεχνα Μάριος και Αλεξία στη δεύτερη γενιά, θυμίζοντας μας πάντα, ότι ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις πάντα υπάρχει το φως μιας μελλοντικής φωτεινής ελπίδας. Διαβάστε το και θα με δικαιώσετε.
Παρουσιάζεται αύριο Παρασκευή, στις 7μ.μ. με ελεύθερη είσοδο στο Mediterranean Palace, στον 7ο όροφο.Ακολούθως θα προσφερθεί δεξίωση από τη συγγραφέα.
μυθιστόρημα της Καίτης Κάστρο-Λογοθέτη
Πρόκειται για ένα αληθινά ψυχολυτρωτικό βιβλίο μυθοπλασίας της πραγματικότητας.
Καθώς είμαι αρκετά χρόνια στη δημοσιογραφία και κατα συνέπεια κάθε μέρα στο χώρο των εφημερίδων και των εκδόσεων, μπορώ να πώ μετά λόγου γνώσεως, ότι τα περισσότερα άρθρα ή βιβλία που λαμβάνουμε έχουν παρά τη διαφορετικότητα τους, ένα κοινό παρονομαστή.
Σού δίνουν την αίσθηση ότι επαναλαμβάνουν ιδέες και συγγραφικό στύλ, που έχεις ξαναδιαβάσει σε άλλες περιπτώσεις.
Ισως για το λόγο αυτό το μυθιστόρημα της Καίτης Κάστρο-Λογοθέτη ξεχωρίζει αμέσως και σε αγγίζει και όχι μόνο με την πολύ ενδιαφέρουσα πλοκή του.
Επειδή ενώ κυριολεκτικά σε παρασύρει να συμπάσχεις με τούς ήρωες του που είναι δεμένοι στα μοιραίο δίχτυ του ανεκπλήρωτου έρωτα τους ταυτόχρονα και με ιδιαίτερη γλαφυρότητα λόγου σου γνωρίζει ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνισμού που ως τώρα λίγοι το δραματοποίησαν, τους Έλληνες της ξενιτιάς. Τους πασίγνωστους <<γκασταρμπάιτερ>> της Γερμανίας.
Πρίν όμως η συγγραφέας σε παρασύρει στη μέθεξη της πλοκής του βιβλίου της και στο στροβίλισμα μιας αδικίας που επιφυλάσσει η ζωή στους δύο ήρωες της, σου προσφέρει μια ανάσα ρομαντικής πρωτοτυπίας.
Ποιά είναι αυτή;
Είναι κάτι πρωτόγνωρο,που το συνέλαβε η ρομαντική διάθεση της Καίτης αλλά και η πολύχρονη ενασχόληση της με την ποίηση.
Αντί για τίτλους κεφαλαίων, ξεκινάει με ένα ποίημα μεγάλων Ελλήνων ή ξένων ποιητών, που σού δίνει αμέσως μια πρόγευση της ατμόσφαιρας που θα συναντήσεις στο κάθε κεφάλαιο του βιβλίου της.
Πολλά μάλιστα από τα ποιήματα των οποίων παραθέτει βέβαια μόνο 4 ή 5 στίχους, είναι σε μετάφραση της ίδιας.
Να κάνω εδώ μια σύντομη προσωπική εξομολόγηση,γιατί θαυμάζω τόσο πολύ τη ποίηση ίσως γιατί ως τώρα στη ζωή μου, έχω γράψει 100νταδες σελίδες πεζού κειμένου, αλλά δεν κατάφερα ποτέ να γράψω ούτε ένα στιχάκι, άρα κατι το σπουδαίο έχουν όσοι μπορούν να το κάνουν όπως η Καίτη Κάστρο-Λογοθέτη.
Θα καταλήξω ακριβώς όπως άρχισα, διαβάστε αυτό το μυθιστόρημα, είναι τόσο ψυχολυτρωτικό που όταν τελειώνοντας θα το αφήσετε από τα χέρια σας, θα έχετε κάνει επίσης θαυμάσια νοερά ταξίδια στις πιο φημισμένες πόλεις της Ευρώπης με οδηγό την πέννα της και θα διαπιστώσετε με πόση μαεστρία μας δίνει ένα μίτο για να παρακολουθούμε τις περιπέτειες των ηρώων της, αφού αντικαθρεφτίζει τα ονόματα της πρώτης γενιάς, στην επόμενη,έτσι ο Αλέξης και η Μαρία γίνονται έντεχνα Μάριος και Αλεξία στη δεύτερη γενιά, θυμίζοντας μας πάντα, ότι ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις πάντα υπάρχει το φως μιας μελλοντικής φωτεινής ελπίδας. Διαβάστε το και θα με δικαιώσετε.
Παρουσιάζεται αύριο Παρασκευή, στις 7μ.μ. με ελεύθερη είσοδο στο Mediterranean Palace, στον 7ο όροφο.Ακολούθως θα προσφερθεί δεξίωση από τη συγγραφέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου