Ελένη Αντωνιάδου,μόλις 25 ετών, βραβευμένη με το βραβείο της Βρετανικής Ακαδημίας Επιστημών (η πρώτη που το κερδίζει χωρίς να είναι Αγγλίδα) υπότροφος της ΝΑΣΑ και Θεσσαλονικιά.
Κι'ομως όχι μόνο οι εφημερίδες αλλά δυστυχώς και το Ιντερνετ, δεν πρόβαλε αυτή τη μεγάλη διεθνή επιτυχία της, αλλά δίνει ως πρώτη είδηση τον δολοφόνο μιας άλλης 25χρονης και δραπέτη των φυλακών Τρικάλων.
Να λοιπόν που επαληθεύεται η ρήση, ότι μια <<είδηση>> πουλάει μόνο αν αναφέρεται σε, αίμα , σέξ ή χρήμα.
Τι κρίμα!!!!!!!!!!!!!!!!!
Εγώ την καμαρώνω τη χειροκροτώ και είμαι απολύτως βέβαιη ότι ο ασθενής που του είχαν αφαιρέσει τη τραχεία λόγω καρκίνου και τωρα ζεί με τη δική της εφεύρεση τεχνητής τραχείας, όχι μόνο θα τη χειροκροτεί, αλλά θα προσεύχεται και για αυτήν καθημερινά.

Με τη Σίλα Φλάβελ που της απένειμε το βραβείο, στη πρόσφατη τελετή που έγινε στο Λονδίνο,πρίν ξαναφύγει για την άλλη άκρη του Ατλαντικού.  Μπράβο κορίτσι μας, μπράβο Θεσσαλονικιά μου.

Τρείς λέξεις και αντίστοιχα τρία όνειρα, όχι μόνο της
καλοκαιρινής αλλά και της
 χειμερινής νυχτός. Θυμηθείτε τα ονόματα τους.     V-Bioc kaι Ability, λέγονται τα δύο πρώτα από τα όνειρα και οι πατέρες του τρίτου ( ο καλός Θεός να τους έχει καλά,) είναι ο Σέρ Στέφεν Μπλούμ και ο Κρίς Τουμάζου, που τουμάζωξε όλα τα όνειρα των απανταχού της υδρογείου <παχουλοκομψών> σε ένα τσιπάκι, που με ηλεκτρικά παραγγελματα στο ειδικό νεύρο κάτω από τους πνεύμονες, (ή κάπως έτσι) θα μπορεί να κόβει την όρεξη εντελώς, ή και να τη μειώνει κατά βούληση..
Άρα;
Πάνε τα άναρθρα βογγητά πόνου των διαφόρων ειδών ζυγαριάς, ως η εικονιζομένη, έρχονται στη θέση τους τα πλατιά-πλατιά χαμόγελα των πρώην πλέον παχουλοκομψών και μελλοντικά απλώς κομψών και μελλοντικότερα, λεπτοκομψών.

Το τσιπάκι, σε διαφορετική μορφή, έχει ήδη θαυμαστα αποτελέσματα στην αποτροπή των επιληπτικών κρίσεων και υπολογίζεται να έχει την ίδια επιτυχία στην αποτροπή κρίσεων λυσσαλέας πείνας, που κάνει πολλές από μας, να βλέπουμε το ψυγείο,ως το τέλειο υποκατάστατο του άνδρα των ονείρων μας. Για το λόγο αυτό, ως αποχαιρετιστήριο τραγούδι των κιλών  μας,που σύντομα θα μας αποχαιρετήσουν με το θαυματουργό τσιπάκι, σας χαρίζω το LAST DANCE, ερμηνευμένο από την επίσης παχουλοκομψή Ντόννα Σάμμερ.

Αντε και κάτι ευχάριστο για την Ελλάδα μετά την καταιγίδα της Κύπρου. Στο Λονδίνο η ΦΑΓΕ κέρδισε τον δικαστικό της αγώνα, ενάντιον του TSOMBANI, που είναι φίρμα τουρκικής μεν ιδιοκτησίας, αλλά που κάνει κυριολεκτικά τρελλές πωλήσεις ενός είδους γιαουρτιού που το ονομάζει <<Ελληνικό>> ενώ παράγεται σε Τουρκία και ΗΠΑ και είναι το κατά εμάς ονομαζόμενο στραγγιστό.

Ετσι με τη προσωνυμία <<ελληνικό>> στην Αγγλία τουλάχιστον θα ονομάζονται μόνο τα πραγματικά ελληνικά γιαούρτια.

 

   

Αυτά στην Αγγλία, στις ΗΠΑ τώρα το <ελληνικό> γιαούρτι κυριολεκτικά <στράγγισε> ολόκληρη τη Νέα Υόρκη και τις γύρω περιοχές της από το αγελαδινό γάλα που  χρειάζεται για να παραχθεί. Το επόμενο βήμα εύχομαι  να είναι ο τύπος του γιαουρτιού αυτού, που φέρει με υπερηφάνεια την  παραπλανητική (τουλάχιστον

 έως τώρα) ονομασία <ελληνικό> να κρατήσει το όνομα του, αλλά να το δικαιούνται μόνο οι ελληνικές παραγωγικές φίρμες που το εξάγουν ή το παράγουν στην  Αμερική.

Αρκετά με την ανοχή, με τα ψευδεπίγραφα ονόματα όμορων κρατών στα βόρεια της Ελλάδας και τα εξίσου ψευδεπίγραφα προιόντα  από όμορα κράτη εξ Ανατολών μας.

 

Κι΄όμως θα υπάρξει φώς μοιάζει να λέει και να δείχνει το Αγαλμα της Ελευθερίας στη Λευκωσία, σε μια αληθινά αριστουργηματική φωτό, που κάνει ήδη τον γύρο του κόσμου σε Ιντερνετ και έντυπο Τύπο. Το ευχόμαστε ολόψυχα.

To  Βραβείο Κοινού για την ελληνική συμμετοχή στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντερ, το κέρδισε 'Ο μανάβης" που δείχνει τον αγώνα μιας ελληνικής οικογένειας που πουλά οπωροκηπευτικά στα απομακρυσμένα χωριά της Πίνδου, από όπου και η χαρακτηριστική φωτό..Δίκαιη η βράβευση.



 



Ισως τελικά το αληθινό πρόβλημα να μην είναι οι 11 αλλοδαποί δραπέτες, από τους οποίους 2 αλβανικής καταγωγής  και υπηκοότητας έχουν ήδη συλληφθεί.
Το αληθινό πρόβλημα είναι οι συνεργοί τους, και από πού και πώς τρέχει αυτός ο ποταμός χρημάτων με τον οποίο αγοράζονται τόσο εύκολα Καλάσνικοφ( τα μάθαμε και αυτά πλέον), και άλλα βαριά όπλα μαζί με 100νταδες σφαίρες, χειροβομβίδες  κ.λ.π.

Ο συνταξιούχος αστυνομικός με τα 22 κιλά ηρωίνης στο αυτοκίνητο του και στην αποθήκη του, ίσως και να είναι ένα <<κλειδί>> για να ανοίξουν κάποιες έστω από τις διαδρομές  που οδηγούν σε παρόμοιες
αγορές όπλων που και εκείνες με τη σειρά τους, οδηγούν σε συγκρούσεις, που μοιάζουν και είναι εμπόλεμες στρατιωτικές συρράξεις.

Η περίφημη κρίση, άλλαξε ακόμα και τη πιό κλασσική μίζα, το φακελλάκι σε γιατρό, αφού στην Αθήνα, γιατρός έδωσε φακελλάκι σε ασθενή και όχι το  αντίθετο

Συμβαίνουν εν Ελλάδι και εν έτει 2013, της 3ης χιλιετίας.

Στήν Αθήνα, αφού γιατρός εξέτασε έναν σοβαρά άρρωστο ασθενή, μόνο με το 10ευρώ της επίσκεψης, που ήταν και το τελευταίο που είχε στη τσέπη του ο άρρωστος άνδρας, αναγκάστηκε και του έδωσε ένα 20ευρώ από την δική του τσέπη τώρα, για να μπορέσει  εκείνος να πάρει ένα ταξί και να γυρίσει σπίτι του, γιατί ο συγκεκριμένος άρρωστος ήταν πολύ αδύναμος για να μπορέσει να περπατήσει ή να πάρει συγκοινωνία.
Σε αντίθεση η Βουλή τών Ελλήνων, θεωρεί ότι το φακελάκι, πρέπει να γίνει νόμιμο με δόξα και τιμή γι΄αυτό και όπως αποκαλύπτουν οι χτεσινές ειδήσεις, κρυφά-κρυφά, πέρασαν μια τροπολογία σε κάποια άλλη διάταξη (εντελώς άσχετη, κατά το σύνηθες κόλπο) και με αυτή νομιμοποιούν το πασίγνωστο φακελάκι.
Ελάτε τώρα και πέστε μου,τι ακριβώς συμβαίνει σ΄αυτή τη χώρα που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, το ΣΔΟΕ κυνηγά τους μεγαλογιατρούς και τα φακελάκια τους, (θεωρητικά τουλάχιστον) οι Έλληνες  βουλευτές μάλλον κρίνοντας εξ΄ιδίων τα νομιμοποιούν.
Θάλεγα μη χειρότερα, αλλά δεν το λέω γιατί πολύ φοβάμαι ότι θα υπάρξουν πολύ σύντομα και πολύ χειρότερα.

Κλειστόν για όλους εμάς τους υποτίθεται ενήμερους, αλλά ανοιχτό για την οξυδερκή γιαγια από τη Πάφο και τον γιό της.


Αχ και βαχ βογγάω εγώ και λέω νοερά, στη καλή <<γιαγιά>> από τη Πάφο με τον γιό  τον οικονομολόγο στη Μόσχα. Δεν μας τα έλεγες και σε μας,όσα ήξερες να κάνουμε το ίδιο;
Αλλά θα μου πείς εδώ οι τραπεζικοί υπάλληλοι, οι οποίοι σου έδιναν τα χρήματα σου κάθε Παρασκευή και τους τα ξανακατέθετες κάθε Δευτέρα δεν σε πίστεψαν, θα σε πίστευα εγώ;
Άντε τώρα να ξενυχτώ τά βράδια και να βογγώ όλη τη μέρα, για το τι θα γίνουν τα έστω και λίγα λεφτουδάκια μου, που τά έχω..             (ή μήπως είχα;στη Τράπεζα Κύπρου.)
<<Θολό το τοπίο>> γράφουν ανέμελα για τις σουβλιές πόνου και οδύνης που μου προκαλούν αυτές οι λέξεις , οι εξίσουν ανέμελοι, συντάκτες των ειδήσεων,αφού εκείνοι έχουν τις όποιες καταθέσεις τους αλλού
.Η ιστορία πάντως έχει ολόκληρη ως εξής. Εδώ και αρκετές εβδομάδες εκείνη η καλή <<γιαγιά>>(έτσι την αναφέρουν οι ειδήσεις, όχι εγώ) πήγαινε κάθε Παρασκευή και σήκωνε τις καταθέσεις της,πάντα χαμογελαστή από τη Τράπεζα της. Τη Δευτέρα, ακόμα πιό χαμογελαστή, πήγαινε και τις κατέθετε πίσω.
Μιά -δυό- πέντε..φορές, την ρώτησαν με περιέργεια οι υπάλληλοι, γιατί το έκανε αυτό.
Η γιαγιά Πόντια εκ Ρωσίας, δεν τους έκρυψε την αιτία.
<<Μου είπε ο γιός μου, που είναι οικονομολόγος στη Μόσχα>>  τους είπε<<ότι αν θα γίνει κούρεμα στις καταθέσεις ή στάση πληρωμών, αυτό θα γίνει  , μέσα σε Σαββατοκύριακο>>
Θερμά χειροκροτήματα και ειρωνικότατα γέλια, υποδέχτηκαν την εξήγηση της και οι τραπεζικοί τη διασκέδασαν πάρα πολύ,αυτή την ιστορία με την απλοϊκότητα και την ευπιστία, της γιαγιάς-πελάτισας τους.
Ηθικόν επιμύθιον.
Αυτό το <<μαύρο και δακρύβρεχτο Σαββατοκύριακο>> η μόνη που είχε όλες τις καταθέσεις της στη τσέπη της και όχι <<άυλες>> σε κάποιο κλειστό λογαριασμό σε μια επίσης κλειστή Τράπεζα, ήταν η γιαγιά από τη Πάφο.

<<Ολικοί αρνητές συστράτευσης με το υπάρχον>>  δηλώνουν οι υπαίτιοι των τριών εμπρησμών στα αντίστοιχα βουλευτικά γραφεία της Θεσσαλονίκης.
 Ακολούθως και με απόλυτη ψυχρότητα και ιδιαίτερα φανατισμένη διαύγεια σκέψης,κάνουν πιο πύρινο το μανιφέστο τους,με την δηλωμένη απόφαση τους, να συνεχίσουν να παρεμβαίνουν στη ζωή των ανθρώπων και των δομών της κοινωνίας μας γενικότερα, με παρόμοιες πράξεις εκφοβισμού και τρομοκρατίας όπως οι τρείς που έκαναν προχτές και που ανάγκασαν δύο  νέες -ευτυχώς-υπαλλήλους να πηδήξουν από τον έναν όροφο στον πιό κάτω,με κίνδυνο της ζωής τους.
 Και αν είχε τύχει να είναι ηλικιωμένοι στο χώρο, τι θα γινόταν θα χαιρόταν που πιθανόν θα τους έκαιγαν ζωντανούς;
Τελικός  στόχος τους, όπως δηλώνουν στη προκήρυξη τους να επιβάλουν το χάος και την αναρχία,
παντού...........μέχρι να παύσει να υπάρχει στην Ελλάδα, κυβέρνηση, οποιασδήποτε πολιτικής απόχρωσης ή ιδεολογικής φιλοσοφίας και κατεύθυνσης.
Ας μας πούνε τώρα, οι πολλάκις συνήγοροι παρόμοιων αναρχικών νεαρών παιδιών, στα δικαστήρια, δεν ήξεραν τήν φρικιαστικά επαληθευόμενη ρήση:<< ότι όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες;>>
Σκέφτηκαν άραγε ποτέ, ότι μπορεί και τα δικά τους παιδιά να είναι  ανάμεσα στους συντάξαντες το μανιφέστο;
Θάναι και αυτοί υπερήφανοι που έχουν μια αναρχική οικογένεια;
Αναρωτιέμαι πολλές φορές, για τις αιτίες και τους λόγους που η τρομοκρατία εξασκεί τόση γοητεία, στη σημερινή νεολαία.
Τουλάχιστον ο Μιχαήλ Αλεξάντρεβιτς Μπακούνιν αν διαβάσουμε προσεχτικά τις  θεωρίες του περί αναρχίας, θα δούμε ότι τις είχε αναπτύξει, περίπου ενάμισυ αιώνα πίσω,σε μία κοινωνία παντελώς καταπιεσμένη, από φτώχεια και αμορφωσιά.
  Ε!!! λοιπόν, ενάμισυ αιώνα πίσω πολύ φοβάμαι, ότι  ξαναγυρίζουν ολοταχώς τα νέα παιδιά, και μάλιστα χωρίς καμία οικογενειακή ή κοινωνική καταπίεση από κανένα.. 

Γλέντα λοιπόν απόκρια, μασκαρεμένη χώρα,
που ένα μόνο έμαθες στα φανερά να κλέβεις
να γίνεσαι ρεντίκολο κάθε στιγμή και ώρα , κι΄όλα τα μασκάρεψες
 και όλα τα μασκαρεύεις.........
Γιώργος Σουρής (1910)
Εναν ολόκληρο και πλέον αιώνα μετά και οι στίχοι του Σουρή, παραμένουν τραγικά επίκαιροι,
 όσο ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ο Ελληνας. 

Καθαρά Δεύτερα σήμερα,και στη Κύπρο <<καθάρισαν>>  ήδη οι καταθέσεις ντόπιων και ξένων, ενώ ο νυν Πρόεδρος (που εξελέγει προ ελαχίστων ημερών, βέβαια) δηλώνει στο διάγγελμα του:
 <<Ζούμε τις πιό δραματικές στιγμές μετά το '74>>

Εμείς και όσοι δεν έχουν τον μέγιστο προσωπικό πόνο, της
 απώλειας έστω μέρους των χρημάτων τους, χωρίς να έχουν φταίξει στο παραμικρό, οι ίδιοι οι καταθέτες, αναμένουμε με περιέργεια το αποτέλεσμα της σημερινής ψηφοφορίας,στη Κυπριακή Βουλή, για την επιβολή ή άρση του μέτρου καθώς
  ΜΙΑ και μόνη ψήφος θα κρίνει το αποτέλεσμα της.
                              Οψόμεθα ες αύριον.

Όσο για τα εν Ελλάδι συμβαίνοντα, ελπίζω ότι ο Πρωθυπουργός θα λάβει επιτέλους το μήνυμα των γκάλοπς(που ονομάσθηκαν έτσι από το όνομα του Αμερικανού George Gallup του στατιστικολόγου και μετέπειτα  δημοσκόπου που τα πρώτος το εφηύρε το 1930 και άρχισαν να χρησιμοποιούνται σε παγκόσμια κλίμακα,από το 1935) και θα υψώσει το ανάστημα του, απέναντι στους δανειστές μας, που ούτως ή άλλως, καλοπληρώνονται από τους τετράπαχους τόκους που μας επιβάλλουν, στα δανεικά που μας δίνουν, ( στα αγγλικά και πολύ σωστά τους λένε<<shark-loans>> δηλαδή δάνεια από καρχαρίες που έχουν τελικό στόχο να σε κατασπαράξουν σαν άτομο ή σαν χώρα και εμείς πιό ξεκάθαρα, τους λέμε τοκογλύφους.
Ήδη σοβαροί ξένοι οίκοι οικονομικών αναλύσεων, προβλέπουν με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα, ανεξέλεγκτες κοινωνικές κρίσεις (γράφε εξεγέρσεις) που σίγουρα μας οδηγούν σε εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις αδελφοκτόνου μίσους καθώς και σε τραγικά ποσοστά αύξησης τών πάσης μορφής καταθλίψεων και ακόμα τραγικότερα, εκείνα  των αυτοκτονιών. 
Αλλά ας τελειώσουμε μελωδικά με τον Κώστα Χατζή, που μας λέει με τον δικό του και για μένα ανεπανάληπτο τρόπο, το πολύ γνωστό όσο και σπαραχτικό <<Αντίο>>.

 

Γκόοοοολ-γκόοοοολ..........    είναι πολύ πιθανόν να αντηχεί εφεξής στα παπικά διαμερίσματα στο Βατικανό. Και αυτό καθώς ο νέος Αργεντίνος Πάπας Φραγκίσκος  Α! δηλώνει και αποδεδειγμένα είναι φανατικός του ποδοσφαίρου αφού ένα από τα πρώτα τηλεφωνήματα στα οποία απάντησε , ήταν  εκείνο από τον Ντιέγκο Μαραντόνα.

 

Αλλά αυτό ειναι μόνο ένα από τα χαρακτηριστικά του. Στην πατρίδα του, ταξίδευε πάντα με λεωφορείο και το ίδιο έκανε και προχτές όταν μπήκε στο πούλμαν μαζί με τους άλλους καρδινάλιους και όχι στη τεράστια  επίσημη παπική λιμουζίνα.

Αμ΄το άλλο τι σας λέει;

Όχι μόνο δεν φόρεσε τη πανάκριβη γούνινη ετόλ, από ερμίνα, που είθισται να φοράνε οι Πάπες, πάνω από τα άσπρα άμφια τους, αλλά πήγε ο ίδιος στο εκκλησιαστικό ξενοδοχείο όπου παρέμενε μέχρι την εκλογή του, για την οποία είπε το εξής αμίμητο, στους καρδινάλιους που τον επέλεξαν<<Καλά να πάθετε, αφού με εκλέξατε>> αλλά επέμενε και πλήρωσε από τα δικά του λεφτά τον λογαριασμό για τις μέρες που έμενε.

Συμβολική χειρονομία βέβαια , αφού κάποιος από τους υπαλλήλους του Βατικανού, είπε,<<το ξενοδοχείο ανήκει στην εκκλησία και τώρα ο ίδιος είναι η εκκλησία>>

Εγώ πάντως εύχομια, η <<φουγκάτα μπιάνκα>> δηλαδή ο λευκός καπνός που ανήγγειλε το πασίγνωστο <<Habemus Papam>> να χρωματίσει και τόν υπόλοιπο βίο του, στη καρέκλα του <<Μεγάλου Ψαρά>> όπως ονομάζει το Βατικανό τον Άγιο Πέτρο, γιατί ο επονείδιστος κατακόκκινος τόμος με τα μεγάλα σκάνδαλα παιδεραστίας και χρηματικής διαφθοράς καθολικών κληρικών που περνά τώρα στα χέρια του από τον προκάτοχο του, θέλει ανελέητο ξεκαθάρισμα  και 'αμεσες καθαιρέσεις των υπολόγων αλλά και περίθαλψη των αθώων θυμάτων τους.    

 

Ένας αληθινός ήρωας της διπλανής πόρτας, λέγεται Χρήστος Κύρογλου, εργάζεται στη Γερμανία και απέδειξε τι θα πεί ελληνικο ψυχικό θάρρος.Χειροκροτήστε τον αλλά και ανταμείψτε τον με μια νέα θέση εργασίας, αφού έχασε πλέον τη παλιά του δουλιά, από την πυρκαγιά..

Τηλεγραφικής μορφής το σημερινό μου σχόλιο, γιατί υπάρχει πραγματικά, στο μυαλό μου, ένα αδιέξοδο σκέψης.
Αφού οι Έλληνες, αποδεικνύουν πολλές φορές, τις ψυχικές τους αρετές, πως γίνεται και οι εκλεγμένοι πολιτικοί από τους ίδιους αυτούς Έλληνες, Έλληνες και οι ίδιοι,να έχουν δημιουργήσει τέτοιους απαράδεκτους και χαριστικούς νόμους για τη πελατειακή τους σχέση με τους ψηφοφόρους τους,που έως τώρα διόριζαν ασταμάτητα, που όχι μόνον αυτοί μένουν ατιμώρητοι, αν καταφέρουν και γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά και στις περιπτώσεις αποδεδειγμένων και ομολογημένων δολοφονιών, να έχουν καταδικστεί μέν ΑΛΛΑ
να συνεχίζουν να λαμβάνουν τακτικά και χωρίς κανένα πρόβλημα τους μισθούς τους, μέσα τη φυλακή, όπου έχουν εγκλειστεί για το έγκλημα τους, όπως στη περίπτωση της δολοφονίας του δημάρχου Παγγαίου.
Υπάρχει απάντηση, και κυρίως
Υπάρχει σωτηρία για την Ελλάδα και τις νέες γενιές;
Υπάρχει έστω και μακράν της ΛΟΓΙΚΗΣ απάντηση σ΄αυτή τη τρέλλα που  ονομάζεται εντελώς πλασματικά ελληνική πολιτική ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Το Αλικο γράμμα στο στήθος μιας νεαρής μητέρας και μοιχαλίδος,που την καταδίκαζε,  σε συνεχή δημόσια περιφρόνηση, από το μυθιστόρημα, που είχε γράψει ο Ν. Θόρν, 160 χρόνια πρίν, ξαναζεί και σήμερα  μέσα από τις ανθρωποφαγικές έως κανιβαλιστικές ειδήσεις των ελληνικων ΜΜΕ και της τηλεόρασης, που καταδικάζουν εδώ και μία εβδομάδα, όχι μόνο
 απερίσκεπτα,αλλά και με απόλυτη σκληρότητα μια νεαρή ηθοποιό,κατηγορώντας την ως <<συνοδό>> πλουσίων επ΄αμοιβή.


Και το να τους πείς την ευαγγελική ρήση,<< Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω>>, ούτε που θα καταλάβουν είμαι σίγουρη, τι σημαίνει αυτή η φράση, ούτε και θα κοκκινίσουν από ντροπή,για το κακό που έχουν ήδη προκαλέσει με αυτή την επονείδιστη δημοσιότητα σε μία νέα κοπέλα, για ένα θέμα της προσωπικής της ζωής.
Αληθινό, ή διαστρεβλωμένο, δεν έχει σημασία.
Απορίας άξιον, μάλιστα είναι ότι οι ίδιοι σχολιαστές,μένουν έκθαμβοί από τον <<ρεαλισμό>> γράφε πλήρη αναπαράσταση πολλών πράξεων συνουσίας και αυνανισμού, από τους ηθοποιούς του έργου τα <<Κόκκινα φανάρια>> που για όσους το είχαν πρωτοδεί, έστω και σε μετέπειτα επαναλήψεις, είχε στόχο, όχι την αναίτια σεξουαλική επίδειξη,όπως γίνεται στη τωρινή επανάληψη του θεατρικού έργου
 αλλά τον τραυματισμένο ψυχισμό και τα πληγωμένα ανθρώπινα
 συναισθήματα, των <κοριτσιών> στους οίκους ανοχής, όπου εξασκούσαν, το επάγγελμα της ιεροδούλου.
<<Επάγγελμα>> που κάποιες καταπιεστικές καταστάσεις τις είχαν οδηγήσει να βιώνουν.
Ας μην ξεχνούν όμως όλοι οι κανιβαλίζοντες παρόμοιες ιστορίες, ότι μπορεί (για άλλη αιτία βέβαια) να μεταβληθούν ξαφνικά και οι ίδιοι
 από αδέκαστοι κριτές σε θύματα, που θα βράζουν και αυτοί, σε παρόμοια ανθρωποφαγικά καζάνια δημοσιότητας. 
 

Λέτε μετά το πασίγνωστο τραγούδι της  Εβίτας Περόν,από το ομώνυμο μιούζικαλ, που είχε σημειώσει παγκοσμίως, τεράστια επιτυχία,και στο οποίο, εκείνη παρακαλούσε την πατρίδα της Αργεντινή και τον κόσμο που την λάτρευε σαν αγία, να μήν κλαίει για εκείνη, να ακούσουμε σε λίγο και ένα παρόμοιο για τον Κομματάντε Τσαβέζ, που θα παρακαλά και εκείνος με τη σειρά του, τη δική του πατρίδα 
Βενεζουέλα, να μήν κλαίει για τον θάνατο του.

Ισως ναί, ίσως όχι.
Εκείνο όμως  που πραγματικά συγκλονίζει, όσους και όσες από μας αρέσκονται σε ιστορικούς παραλληλισμούς, είναι ότι πρώτον,για τον Τσαβέζ άρχισαν ήδη, οι παρομοιώσεις,της πολιτικής  του αλλά και της προσωπικότητας του που τον εξισώνουν με τον Τσε Γκεβάρα και τον Φιντέλ Κάστρο, αν δεν τους ξεπερνά κιόλας και δεύτερο τα σχόλια που σαν πυρκαγιά απλώθηκαν σε όλη την υφήλιο, και για το πού πέθανε στην πραγματικότητα, στην Κούβα ή στο Καράκας, αλλά και για άν στο φέρετρο της  νεκρώσιμης πομπής την οποία όπως και στην Εβίτα, την ακολούθησαν πάνω από δύο εκατομύρια κόσμου, βρισκόταν ο ίδιος, ή ένα κέρινο ομοιώμα του.
Έτσι τουλάχιστον διακηρύσσει με περισσή βεβαιότητα όχι μία αλλά πολλές ισπανόφωνες εφημερίδες και τονίζω το ισπανόφωνες για να μη θεωρηθεί ότι αυτές οι φήμες είναι ευρωπαικής ή αμερικανικής
 προέλευσης.

Και πολλοί θυμόμαστε ότι και το άψυχο σώμα της Εβίτας της αληθινής και όχι από το φίλμ, είχε χαθεί μυστηριωδώς από το μαυσωλείο του, είχε βρεθεί και κατόπιν εξαφανίστηκε για πάντα και πάλι μυστηριωδώς.

Η ιστορία λοιπόν, στη Λατινική Αμερική, έκανε ένα πλήρη κύκλο,σε διάστημα  εξήντα χρόνων από τον θάνατο της μίας στον θάνατο του άλλου, συνεχίζοντας να δημιουργεί περίεργες έως ανεξήγητες φήμες, που τελικά εγώ πιστεύω ότι το μόνο που καταφέρνουν είναι να μεγαλώνουν ακόμα περισσότερο την θρυλική ζωή τους αλλά και την γενναία, δυστυχώς όμως απέλπιδα μάχη και των δύο τους με τον καρκίνο.

 

Δύο Πρόεδροι Δημοκρατίας,
 Βραζιλίας και Αργεντινής
     στη Λατινική Αμερική.

Αριστερά, η Ντίλμα Ρουσσέφ εξελέγει Πρόεδρος Βραζιλίας

Δεξιά η Κριστίνα Φερνάντεζ ντε Κίρσνερ
                          που εξελέγει, Πρόεδρος Αργεντινής.

Για την πανέμορφη και σκερτσόζα Πρωθυπουργό Ταυλάνδης , την Τζινγκλούγκ Σιναουάτ ρα, αφιέρωσα ολόκληρο σημείωμα πρίν λίγες μέρες, καθως το φλέρτ της με τον Ομπάμα  είχε γίνει διεθνές θέμα, σε όλα τα ξένα ΜΜΕ.
Θα μου πείτε, οι πρωθυπουργίνες απαγορεύεται να φλερτάρουν;
Ειλικρινά δεν ξέρω, την απάντηση, στο ερώτημα, αυτό.

Αλλά και για την Πάρκ Γκέουν-χίε, τη νέα πρόεδρο της Νότιας Κορέας, έχω γράψει εκτενώς, τη περίεργη ιστορία της, αφού είναι η κόρη του δολοφονημένου δικτάτορα της ίδιας χώρας, που τώρα εξελέγει απολύτως δημοκρατικά.

Και βεβαια για τη δεσπόζουσα μορφή της Καγκελαρίου της Γερμανίας, δεν χρειάζονται ούτε συστάσεις, ούτε φωτό, την ίδια και τη κ. Λαγκάρντ, τις βλέπουμε στη τηλεόραση, κάθε μέρα, κάθε ώρα και σε κάθε εκπομπή, σχετική ή άσχετη, με τις ίδιες.

Θα τελειώσω αυτή την αναφορά, σε γυναικείες προσωπικότητες
 προεξάρχουσες πολιτικών κομμάτων ή κυβερνήσεων,με κάτι σχετικό ή ίσως άσχετο.
Πολλοί εδώ και χρόνια μου ζητούν την αποψή μου, ως δημοσιογράφου, για τη γιορτή της <<Ημέρας της Γυναίκας>> καθώς πολλές ομόφυλες μου, τη θεωρούν υποτιμητική.
Δεν συμφωνώ.
Όλοι και όλες μας , έχουμε ένα  βαφτιστικό όνομα, που γιορτάζει μία φορά το χρόνο, με τη γιορτή του συνώνυμου αγίου ή αγίας, κανένας μας δεν θεωρεί υποτιμητικό να γιορτάζουμε την ονομαστική μας γιορτή, επίσης μία φορά το χρόνο, το αντίθετο θα έλεγα. 
Γιατί να το θεωρούμε λοιπόν, υποτιμητικό, όταν μία φορά το χρόνο, γιορτάζουν όλες οι γυναίκες μαζί (κοιτάξτε το σημερινό και τόσο χαρακτηριστικό αλλά και πετυχημένο Doodle  της Google, και θα καταλάβετε τι εννοώ).
Θα μου πείτε τότε, γιατί δεν υπάρχει και η αντίστοιχη γιορτή του άνδρα;
Ε!!!  αυτό είναι κάτι που δεν θα μπορέσει να γίνει, πρίν επιτευχθεί η αναζητούμενη ισοτιμία ανάμεσα στα δύο φύλα, του ανθρώπινου γένους, μαύρου, άσπρου, κίτρινου ή κόκκινου ανάλογα με την απόχρωση της επιδερμίδας του, αλλά το ίδιο ανθρώπινο, σε όλες τις κατηγορίες.
 

Δεν θέλω να πεθάνω, μην μ΄αφήσετε να πεθάνω,ήταν τα τελευταία λόγια του Τσάβεζ, και απέδειξαν ότι μπροστά στο τρομερό μυστήριο του θανάτου που λέει και η εκκλησία μας, ηγέτες και απλοί άνθρωποι, στεκόμαστε γεμάτοι αγωνία,
 εμφορούμενοι από  τον ίδιο φόβο, για το επέκεινα άγνωστο, που μας αναμένει. 

Αντίθετα, στον Έβρο ένα νέο παιδί, μόλις 19 χρόνων, <πήγε> μόνος του να συναντήσει το μετά θάνατο άγνωστο, αυτοπυροβολούμενος με ένα φλομπέρ, κατευθείαν στο κεφάλι. Αναπάντητα τα ερωτήματα αυτής της τραγικής πράξης και για εκείνον και γιά την οικογένεια του, αλλά και για όλη την ελληνική κοινωνία, που θρηνεί το τελείωμα μιας ζωής, τόσο μα τόσο πρόωρα.
Προσοχή στα παιδιά μας, και αυτοί που έχουμε και αυτοί που δεν έχουμε αλλά πρέπει να θεωρούμε όλα τα Ελληνόπουλα σαν δικά μας παιδιά.

Ιδιαίτερα θλιμένο το σημερινό μου σημείωμα και επαυξάνεται η θλίψη, παρακολουθώντας τα διάφορα βίντεο, από πολλές λήψεις των συγκρούσεων στις Σκουριές Χαλκιδικής, που απειλούν να μετατρέψουν ένα τόπο, γεμάτο από δώρα Θεού, με θαυμάσιες παραλίες αλλά και πλούσιο υπέδαφος, σε κρανίου τόπο, όπου πολύ φοβάμαι ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος να υπάρξουν εκτός από τις συμπλόκες και τραυματισμοί, νέων και παιδιών. 

Ο Σεργκέι Φιλίν, διευθυντής των Μπολσόι, όπως είναι σήμερα μετά το βιτριόλι που του πέταξαν στα μάτια και το πρόσωπο του


Ειναι κοινή η δοξασία, ότι η μουσική και κατ΄επέκταση ο χορός <<εξημερώνουν >> τα ήθη.
Λάθος τραγικότατον.
Ζωντανή απόδειξη, η φωτό του διευθυντή των Μπολσόι.

Ότι ένας χορευτής αφάνταστα προικισμένος, (αφού έγινε ο πρώτος χορευτής των παγκοσμίως φημισμένων μπαλλέτων Μπολσόι) ονομαζόμενος Πάβελ Ντιμιτρένσκο, θα έφτανε σε τέτοια παράκρουση μίσους και εκδικητικότητας, ώστε να <<μισθώσει>>τους Γιούρι Ζαρούτκι και Αντρέι Λιπότωφ,σαν συνεργούς του,για να πραγματοποιήσουν την πιο απάνθρωπη και τυφλή εκδίκηση (που περιλάμβανε  κάψιμο με βιτριόλι του προσώπου και των ματιών) του Σεργκέι Φιλίν, διευθυντή του, στα Μπολσόι, ούτε και θα μπορούσα ποτέ να το φανταστώ, ούτε και θα τολμούσα ποτέ να το γράψω ακόμα και  αν αντί για περιπετειώδη μυθιστορήματα, έγραφα θρίλερ.

Κι΄όμως είναι αλήθεια, κι΄όμως συνέβει, και πλέον αντί να λέμε <Από τη Ρωσία με αγάπη, θα λέμε από τη Ρωσία με μίσος>.

Το ίδιο το θύμα, είχα δηλώσει αμέσως, από το νοσοκομείο ποιόν ακριβώς υποπτευόταν ως δράστη για τη τρομερή αυτή επίθεση που είχε υποστεί έξω από το σπίτι του και είχε δίκιο.
Τώρα τουλάχιστον, στό δρόμο για το ειδικό οφθαλμολογικό κέντρο της Γερμανίας, όπου πηγαίνει, μήπως και σωθεί κάτι από την όραση του, θα έχει την ικανοποίηση, ότι οι τρείς δράστες έχουν ομολογήσει και κρατούνται στην αστυνομία.
Αυτό όμως που δεν θα μπορέσει ποτέ του να ξανακρατήσει, θα είναι η προηγούμενη, τόσο ωραία και νεανική του εμφάνιση,με την οποία για τελευταία φορά, τον είδαμε σε φωτό,όταν παρακολουθούσε μία παράσταση μαζί με το ζεύγος Μεντέντεφ  στο θεωρείο των Μπολσόι.


 

Θα μου πείτε τι σχέση έχει η εικόνα από το βιβλίο του     Λιούις Κάρολλ,(ψευδώνυμο) του Τσάρλς Ντόγκσον,με τη καφτή σημερινή ελληνική πραγματικότητα που ζούμε;      Θα απαντήσω αμέσως. Έχει ελέω χιούμορ; του Θόδωρου Πάγκαλου, που παρομοίασε δημόσια τον πρόεδρο του Πασόκ, με τη γάτα του Τζεζάιρ, που δυστυχώς στο σκίτσο βλέπουμε μόνο τη πλάτη της αλλά που δήλωνε στις ερωτήσεις της Αλίκης του βιβλίου, ότι όλοι,και της ιδίας συμπεριλαμβανομένης είναι. τρελλοί, ή μάλλον θεότρελλοι, αφού τους βρήκε να κατοικούν στην Χώρα των Θαυμάτων .

 

 

Ομολογώ ότι ο π. αντιπρόεδρος και δηλώσας τα ανωτέρω και επί πλέον και άλλα πολλά σήμερα για το συνέδριο του κόμματος του στο οποίο, βέβαια και παρόλες τις φαρμακερές κριτικές του, εξακολουθεί να ανήκει, έχει κουράγιο να λέει όχι τα σωστά ( μη τρελλαθούμε εμείς τώρα) αλλά εκείνα που εκείνος πιστεύει ως σωστά, χωρίς περικοκλάδες πολιτικάντικες, του στύλ άλλα λέω, άλλα εννοώ και άν είστε έξυπνοι θα με <<πιάσετε>>.

 

Εκείνος είναι σίγουρα έξυπνος και ατακαδόρος, αφού η ατάκα του <μαζί τα φάγαμε> έχει μείνει ιστορική.

Διερωτώμαι όμως εγώ, που δεν ανήκω σ΄αυτή τη παράταξη, άν εκείνος που εξακολουθεί να ανήκει εκεί, γιατί βάλθηκε να τη πυροβολεί, με κάθε τρόπο και σε κάθε στιγμή;

'Ισως η μόνη απάντηση να είναι η λαική τώρα ατάκα

Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.

 

 

Ενα Νόμπελ Ειρήνης, χαμογελά στην Μαλάλα,ανταμείβοντας το θάρρος της, να νικήσει μετά από μήνες θεραπείας, τις τρείς σφαίρες  στο κεφάλι της που της έριξαν οι Ταλιμπάν  τιμωρώντας την, επειδή τόλμησε να μιλήσει για το δικαίωμα να μορφώνονται και τα κορίτσια στο Αφγανιστάν, τη κοινή πατρίδα και των δύο τους..

Αυτό το όμορφο νεανικό χαμόγελο, αποτελεί νομίζω, το πιό ωραίο και το πιο αισιόδοξο μήνυμα για τις γυναίκες όλου του κόσμου, για την παγκόσμια γιορτή της <<Ημέρας της γυναίκας>> που  θα έχουμε σε λίγες μέρες, στις 8 του Μάρτη.

Η όμορφη έφηβη (μόλις 13 ετών) Μαλάλα, ευτυχώς κέρδισε και στους δύο αγώνες  της, και στον αγώνα για να μείνει ζωντανή και στον αγώνα για να μπορούν οι μικρές Αφγανές να μορφωθούν. 
Οι Ταλιμπάν και οι άλλες οπισθοδρομικές δυνάμεις της πατρίδας, ευτυχώς απέτυχαν, να έπιβάλουν τον εκφοβισμό αντί της προόδου.

Μακάρι να υπάρξουν χιλιάδες θαρραλέες Μαλάλες στο κόσμο, μακάρι να μην δεχτούν ποτέ σφαίρες για τα πιστεύω τους.

Υ.Γ.
Γκρίνια, στη γκρίνια, κάτι θα καταφέρω, στο τέλος.
Μήπως θυμάστε τη γκρίνια μου, επειδή το κομπιούτερ του αυριανού ψηφιακού μας σπιτιού, δεν θα βάζει και δεν θα βγάζει τα ρούχα από το πλυντήριο, μόνο του;
Λοιπόν στο πλυντήριο δεν φτάσαμε, αλλά καφέ θα μας κάνει το κομπιούτερ μόνο του, αν αγοράσουμε μια ειδική καφετιέρα, που θα συνδέεται μαζί του.
Ηθικόν δίδαγμα. Καλή είναι και η γκρίνια, φέρνει αποτέλεσμα..

Ανάμεσα σε  κομπιούτερ θα ζούμε στά σπίτια του μέλλοντος και όλα θα γίνονται πατώντας πλήκτρα και διάφορα κουμπιά.
Απλοϊκή, η δική μου ερώτηση.
Το πλυντήριο θα με ειδοποιεί, ότι τελείωσε το πλύσιμο. Έχει καλώς.
Όμως τα ρούχα μέσα στο πλυντήριο ποιό <<κουμπί>> θα τα βάζει,ποιό θα τα βγάζει και τέλος ποιό κουμπί, θα τα απλώνει;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Γιατί αν πρόκειται να τις κάνω εγώ και πάλι αυτές τις δουλιές, τότε δεν χρειάζεται να με ειδοποιεί η οθόνη για το τέλος της πλύσης, (που μεταξύ μας ) θάναι και πανάκριβη, στην αγορά της..
Ακούω και τώρα πότε σταματά το πρόγραμμα της πλύσης και δεν χρειάζεται να πληρώσω ένα κάρο λεφτά, για να το βλέπω και ψηφιακά, αντί να το ακούω με τα αυτάκια μου,( που είναι και τζάμπα στο κάτω-κάτω.)

Επειδή όμως δεν θέλω, καθόλου μα καθόλου να διεκδικήσω τον παγκόσμιο τίτλο της πιό γκρινιάρας γυναίκας, θα γράψω ότι αυτό το νέο <παιχνίδι> για τα κινητά τηλέφωνα που θα λέγεται<Game jam> είναι τέλειο και μου αρέσει.
Με αυτή τη νέα εφαρμογή, θα ενημερώνόμαστε για όλα τα τελευταία ιατρικά δεδομένα στο κινητό μας και μέσω του προαναφερόμενου παιχνιδιού θα αποστέλλουμε προσωπικές πληροφορίες που θα αναλύονται αμέσως από τους υπολογιστές σχετικά με τη χρήση και την αντοχή του οργανισμού του καθένα από μας, σε ορισμένα φάρμακα.
Ε!!! αυτή την εφαρμοφή, επαναλαμβάνω και τονίζω, ότι όχι μόνο την εγκρίνω και  την επικροτώ απολύτως, αλλά  δηλώνω από τώρα υποψήφια χρήστης.

Θα μου πείτε και εσείς βέβαια, ότι με τη διαγνωσμένη πλέον μούρλα, που έχω με όλα τα ιατρικά θέματα, η απόλυτη συμφωνία μου, ήταν αναμενόμενη και απολύτως προβλέψιμη.
Θα απαντήσω και εγώ αντιγράφοντας τον Λουίτζι Πιραντέλλο.
<<΄Ετσι είναι, αν έτσι νομίζετε>>.
Εύχομαι σε όλους μας,καλή Κυριακή έστω και με ακραία καιρικά φαινόμενα.
 

'Οταν τα δικά μας 20χρονα χαιδεμένα αλλά,και υπερ=οργισμένα παιδιά, ταξιδεύουν στη θάλασσα της αναρχίας κινδυνεύοντας να βυθισθούν, αύτανδρα μαζί, με τη χάρτινη βάρκα που επέλεξαν για το ταξίδι τους,ο 15χρονος μαθητής, Τζάκ Αντράκα,ανακαλύπτει και κατασκευάζει μόνος του, τεστ ανίχνευσης καρκίνου του παγκρέατος.



Στήν ομιλία του, ο 15χρονος, Τζάκ Αντρακα, όταν παρέλαβε το Μέγα Βραβείο, της Διεθνούς έκθεσης επιστήμης και μηχανικής, αντί να ευχαριστήσει, χαρωπά και ευχάριστα,για το βραβείο, κατακεραύνωσε τους ακροατές του,που ήταν επιστήμονες διεθνούς κλάσης, λέγοντας:
<<Το τεστ για τον καρκίνο του παγκρέατος, που χρησιμοποιείται ακόμα και τώρα, ανακαλύφτηκε πρίν 60 χρόνια, είναι δηλαδή πιό μεγάλο από τον πατέρα μου, σχεδόν σαν τον παππού μου.....................................

Και μετά, συνεχίζει να εξαπολύει τους δίκαιους κεραυνούς του, με τα εξής λόγια:
<<Αν εγώ με τη βοήθεια μόνο της εγκυκλοπαίδειας στο διαδίκτυο, κατάφερα, στα 15 μου, να ανακαλύψω αλλά και να δημιουργήσω ένα  απολύτως έγκυρο τέστ που ασφαλέστατα και κυρίως έγκαιρα,προβλέπει τον καρκίνο του παγκρέατος, που είναι απλούστατο στη χρήση του και κοστίζει μόνο 3 σέντς, τότε εσείς οι μεγάλοι και πολυσπουδαγμένοι επιστήμονες, θα πρέπει να κάνετε πολύ περισσότερα.....>>

Ακούγονται υπερφίαλα τα λόγια του <<μικρού>>;
Πιθανόν, αλλά είναι αληθινά.
Επειδή με έναυσμα μια οδυνηρή προσωπική του εμπειρία από τον θάνατο κοντινού του συγγενή, που ήταν πολύ αργά όταν της διαγνώσθηκε η θανάσιμη ασθένεια, κάθησε μόνος του και μελέτησε και μελέτησε και μελέτησε, ανακαλύπτοντας, ότι μία από τις πρωτείνες,που λέγεται μεσοθηλίνη, του πρόσφερε τον <<μίτο>> για να βγεί από τόν επιστημονικό λαβύρινθο που περιπλανιόταν και να δημιουργήσει εκ του μηδενός το προαναφερόμενο εμβόλιο.
Τώρα σπουδάζει στο πασίγνωστο πανεπιστήμιο Τζόν Χόπκινς, και εγώ εύχομαι να μην είναι ένα ακόμα <<παιδί-θαύμα>> που θα λάμψει σαν διάττοντας αστέρας, αλλά να συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό τις ανακαλύψεις του για το καλό όλων μας.
.