DONT CRY FOR US ARGENTINA WE ARE LIKE YOU
Ε΄λοιπόν δεν το κρύβω, ομολογώ ότι κολακεύτηκα, όπως κάνουν όλοι οι απλοί άνθρωποι όταν κάποια παρατήρηση τους επιβεβαιώνεται και πιο επίσημα,από ειδικές μελέτες και στατιστικές.
Γιατί όλο αυτό το αυτο-καμάρι μου;
Επειδή σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Δημήτρη Μαρκόπουλου στο σημερινό <<ΘΕΜΑ>> υπάρχει ένα μέρος του, που λέγεται <<Το βιβλίο ενάντια στη κρίση>> και αναφέρεται στην χρεοκοπία της Αργεντινής το 2000, επισημαίνοντας ότι οι εκεί στατιστικές απέδειξαν, ότι στην κρίση της οικονομικής χρεοκοπίας, οι Αργεντίνοι, αντέδρασαν με τη στροφή στο διάβασμα πολλών βιβλίων καθώς και στη παρακολούθηση θεατρικών παραστάσεων που αυξήθηκαν πάνω από 50%.
Να λοιπόν που αυτή η παράμετρος της στροφής των Ελλήνων στο βιβλίο και κατ΄επέκταση στις βιβλιοπαρουσιάσεις λειτουργεί περίπου όπως έγινε στη μακρινή πατρίδα του του φλογερού τανγκό μια δεκαετία νωρίτερα.
Θυμήθηκα επίσης με κάποια νοσταλγία ότι κάποια χρόνια πρίν, είχα μαγευτεί από την ζωή της <<Εβίτα τους>> και ειδικότερα από το γεγονός έτσι όπως γραφόταν τουλάχιστον ότι αυτή που λατρεύτηκε κυριολεκτικά σαν <<θεά>> από τους πάμφτωχους ντεσκαμισάντος συμπατριώτες της (αυτούς δηλαδή που δεν είχαν ούτε μια πουκαμίσα να φορέσουν)
μετά τη μεγαλοπρεπέστατη κηδεία της με τη συνοδεία των εκατομυρίων πιστών της οπαδών που την ακολούθησαν αποχαιρετώντας την με ειλικρινείς λυγμούς,
ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ από το μεγαλοπρεπές μαυσωλείο της.
Βρέθηκε πολλά χρόνια αργότερα σε ένα απλό φέρετρο σε μία παλιά αποθήκη και μετά πάλι μυστηριωδώς ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ και απο εκεί.
Αλήθεια ή ψέμματα;
Όπως και να είναι η αλήθεια η Εβίτα που δεν ονομάσθηκε αντιπρόεδρος της Αργεντινής από τον Περόν, τότεπανίσχυρο πρόεδρο και σύζυγο της, επειδή από γυναικεία φιλαρέσκεια είχε κρύψει 3 χρόνια από την αληθινή της ηλικία<<είδε>> την δεύτερη κυρία Περόν, ονόματι Ιζαμπέλλα να γίνεται όχι απλά αντιπρόεδρος αλλά πρόεδρος της Αργεντινής.
Δεν μοιάζουν όλα αυτά με σίριαλ σαπουνόπερας με ατέλειωτες ανατροπές;
Μόνο που κανένας ακόμα και ο πιό ευφάνταστος σεναριογράφος δεν θα τολμούσε να γράψει μια τέτοια πλοκή.
Ποιός μπορούσε μόνο;
Μα ποιός άλλος από την αληθινή ζωή.
Ε΄λοιπόν δεν το κρύβω, ομολογώ ότι κολακεύτηκα, όπως κάνουν όλοι οι απλοί άνθρωποι όταν κάποια παρατήρηση τους επιβεβαιώνεται και πιο επίσημα,από ειδικές μελέτες και στατιστικές.
Γιατί όλο αυτό το αυτο-καμάρι μου;
Επειδή σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Δημήτρη Μαρκόπουλου στο σημερινό <<ΘΕΜΑ>> υπάρχει ένα μέρος του, που λέγεται <<Το βιβλίο ενάντια στη κρίση>> και αναφέρεται στην χρεοκοπία της Αργεντινής το 2000, επισημαίνοντας ότι οι εκεί στατιστικές απέδειξαν, ότι στην κρίση της οικονομικής χρεοκοπίας, οι Αργεντίνοι, αντέδρασαν με τη στροφή στο διάβασμα πολλών βιβλίων καθώς και στη παρακολούθηση θεατρικών παραστάσεων που αυξήθηκαν πάνω από 50%.
Να λοιπόν που αυτή η παράμετρος της στροφής των Ελλήνων στο βιβλίο και κατ΄επέκταση στις βιβλιοπαρουσιάσεις λειτουργεί περίπου όπως έγινε στη μακρινή πατρίδα του του φλογερού τανγκό μια δεκαετία νωρίτερα.
Θυμήθηκα επίσης με κάποια νοσταλγία ότι κάποια χρόνια πρίν, είχα μαγευτεί από την ζωή της <<Εβίτα τους>> και ειδικότερα από το γεγονός έτσι όπως γραφόταν τουλάχιστον ότι αυτή που λατρεύτηκε κυριολεκτικά σαν <<θεά>> από τους πάμφτωχους ντεσκαμισάντος συμπατριώτες της (αυτούς δηλαδή που δεν είχαν ούτε μια πουκαμίσα να φορέσουν)
μετά τη μεγαλοπρεπέστατη κηδεία της με τη συνοδεία των εκατομυρίων πιστών της οπαδών που την ακολούθησαν αποχαιρετώντας την με ειλικρινείς λυγμούς,
ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ από το μεγαλοπρεπές μαυσωλείο της.
Βρέθηκε πολλά χρόνια αργότερα σε ένα απλό φέρετρο σε μία παλιά αποθήκη και μετά πάλι μυστηριωδώς ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ και απο εκεί.
Αλήθεια ή ψέμματα;
Όπως και να είναι η αλήθεια η Εβίτα που δεν ονομάσθηκε αντιπρόεδρος της Αργεντινής από τον Περόν, τότεπανίσχυρο πρόεδρο και σύζυγο της, επειδή από γυναικεία φιλαρέσκεια είχε κρύψει 3 χρόνια από την αληθινή της ηλικία<<είδε>> την δεύτερη κυρία Περόν, ονόματι Ιζαμπέλλα να γίνεται όχι απλά αντιπρόεδρος αλλά πρόεδρος της Αργεντινής.
Δεν μοιάζουν όλα αυτά με σίριαλ σαπουνόπερας με ατέλειωτες ανατροπές;
Μόνο που κανένας ακόμα και ο πιό ευφάνταστος σεναριογράφος δεν θα τολμούσε να γράψει μια τέτοια πλοκή.
Ποιός μπορούσε μόνο;
Μα ποιός άλλος από την αληθινή ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου