Στον Αστερισμό της βασιλόπιτας.
Κόβω, κόβεις , κόβει, κόβουμε ,κόβετε, οι πάντες κόβουν τη βασιλόπιτα τους.
Και πρώτα από όλους τα σωματεία, και θαρρώ επειδή πήγα σε αρκετές από αυτές τις εκδηλώσεις <<κοπής βασιλόπιτας του 2013>>, ότι είναι μία ευκαιρία να ξαναδούμε καλούς φίλους που έχουμε καιρό να συναντήσουμε αφού τα τελευταία χρόνια, εγώ τουλάχιστον (αλλά και πολλοί άλλοι) από ότι ακούω, τους μόνους που συνέχεια βλέπουμε είναι οι ασταμάτητοι και πάντα παραφουσκωμένοι λογαριασμοί, που πρέπει να πληρωθούν και μάλιστα αμέσως.
Παρατήρησα επίσης ότι σ΄αυτές τις εκδηλώσεις έχει χαθεί οριστικά πλέον η χαρούμενη διάθεση που άλλοτε ήταν το κύριο χαρακτηριστικό τους.
Θεωρώ ότι μαζί με τα κομμάτια της βασιλόπιτας, έχουν <<κοπεί>> δια παντός και η αισιοδοξία για το μέλλον όλων των γενεών και όχι μόνο της νεολαίας.
Τι άλλο διαπίστωσα;
Διαπίστωσα, ότι βασικό θέμα ανταλλαγής απόψεων και συζητήσεων, είναι οι πόλεις του εξωτερικού στις οποίες έχουν μετακομίσει τα παιδιά των πιο πολλών αφού εκεί και μόνο εκεί υπάρχει αξιοποίηση των πολλών πτυχίων και μεταπτυχιακών τους που με τόσο κόπο των ίδιων και τόσο χρήμα των γονιών τους, έχουν αποκτηθεί.
Μια και αναφέρομαι σε συναντήσεις με παλιούς καλούς φίλους και συγγενείς, θάθελα να αναφέρω και τις δύο αδελφές Τάνια Ντέλις και Χεντίγια Τάλιτς στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, που το διαδίκτυο και το περίφημο Facebook, επανασύνδεσε μετά από 72 χρόνια, που είχαν χάσει η μία την άλλη και αν και ζούσαν σε κοντινή σχετικά απόσταση,
δεν γνώριζαν ότι και οι δύο βρισκόταν στη ζωή.
Σίγουρα αυτών η (υποθετική φετινή βασιλόπιτα) θα είναι η πιο ευτυχισμένη της ζωής τους.
Κόβω, κόβεις , κόβει, κόβουμε ,κόβετε, οι πάντες κόβουν τη βασιλόπιτα τους.
Και πρώτα από όλους τα σωματεία, και θαρρώ επειδή πήγα σε αρκετές από αυτές τις εκδηλώσεις <<κοπής βασιλόπιτας του 2013>>, ότι είναι μία ευκαιρία να ξαναδούμε καλούς φίλους που έχουμε καιρό να συναντήσουμε αφού τα τελευταία χρόνια, εγώ τουλάχιστον (αλλά και πολλοί άλλοι) από ότι ακούω, τους μόνους που συνέχεια βλέπουμε είναι οι ασταμάτητοι και πάντα παραφουσκωμένοι λογαριασμοί, που πρέπει να πληρωθούν και μάλιστα αμέσως.
Παρατήρησα επίσης ότι σ΄αυτές τις εκδηλώσεις έχει χαθεί οριστικά πλέον η χαρούμενη διάθεση που άλλοτε ήταν το κύριο χαρακτηριστικό τους.
Θεωρώ ότι μαζί με τα κομμάτια της βασιλόπιτας, έχουν <<κοπεί>> δια παντός και η αισιοδοξία για το μέλλον όλων των γενεών και όχι μόνο της νεολαίας.
Τι άλλο διαπίστωσα;
Διαπίστωσα, ότι βασικό θέμα ανταλλαγής απόψεων και συζητήσεων, είναι οι πόλεις του εξωτερικού στις οποίες έχουν μετακομίσει τα παιδιά των πιο πολλών αφού εκεί και μόνο εκεί υπάρχει αξιοποίηση των πολλών πτυχίων και μεταπτυχιακών τους που με τόσο κόπο των ίδιων και τόσο χρήμα των γονιών τους, έχουν αποκτηθεί.
Μια και αναφέρομαι σε συναντήσεις με παλιούς καλούς φίλους και συγγενείς, θάθελα να αναφέρω και τις δύο αδελφές Τάνια Ντέλις και Χεντίγια Τάλιτς στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, που το διαδίκτυο και το περίφημο Facebook, επανασύνδεσε μετά από 72 χρόνια, που είχαν χάσει η μία την άλλη και αν και ζούσαν σε κοντινή σχετικά απόσταση,
δεν γνώριζαν ότι και οι δύο βρισκόταν στη ζωή.
Σίγουρα αυτών η (υποθετική φετινή βασιλόπιτα) θα είναι η πιο ευτυχισμένη της ζωής τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου