Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

 Ζήτω -ζήτω ο Άγιος Βαλεντίνος.
O πιό χαρούμενος και κερδοφόρος  Άγιος έστω και άν στό ημερολόγιο των ορθοδόξων αγίων, αναφέρεται ως, όσιος Ουαλεντίνος , αντί για Βαλεντίνος.
                                    Σπουδαία τα λάχανα, λέγω εγώ.

Βρέ όπως θέλετε πέστε τον, εγώ τον χειροκροτώ θερμότατα, όχι μόνον λόγω των  επιτυχών στοχεύσεων του με τα βέλη του έρωτα,  στις νεανικές καρδιές  αλλά για τό ότι κατάφερε και έφερε νότα αισιοδοξίας και χαράς, με τα κόκκινα κυρίως μικροδωράκια, που στόλισαν όλα τα μαγαζιά σήμερα.

Όπου και να περπατούσα το πρωί, έβλεπα κόκκινα μπαλόνια, κόκκινες σατέν καρδιές, κόκκινα μαξιλαράκια και  κατακόκκινες τούρτες και πάστες σε σχήμα καρδιάς,
Γιά αυτούς τους δύο τελευταίους, φλογερούς σε χρώμα και γλύκα <<πειρασμούς>> ομολογώ ότι σπατάλησα μπόλικη ώρα  μπροστά στις βιτρίνες που τους παρουσίαζαν, για να τους χαζεύω (κυριολεκτικά) αφού είχα γίνει χαζή με μάστερ, από την επιθυμία να μπώ και να τους καταβροχθίσω όλους.

Τελικά μετά τεράστιου πόνου καρδιάς, συγκρατήθηκα και το γράφω για να με συγχαρείτε δεόντως.......
Γι άυτό σου λέω, μαζί κι΄εγώ, με όλους τους μαγαζάτορες.
 Ζήτω και πάλι ζήτω ο Άγιος Βαλεντίνος.

 Αυτός τουλάχιστον  <<ληστεύει>> μονάχα καρδιές  και όχι τις
Τράπεζες με  μόνο <<όπλο>> του, το τόξο του έρωτα.

Τοξοβόλος λοιπόν και ο Άγιος;
Μπορεί, αλλά ευτυχώς ο δεύτερος τοξοβόλος που μας προέκυψε σήμερα , δεν δηλώνει ούτε είναι αναρχικός, δηλώνει  όμως, και είναι ανίκητος.   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου