Αν για κάτι είμαι αληθινά περήφανη στη ζωή μου, είναι οι άριστες σχέσεις που είχα (και κρατάνε ως σήμερα) με τους εκάστοτε συναδέλφους, σε εφημερίδες, περιοδικά και Δήμο Θεσσαλονίκης από όλες τις θέσεις συνεργασίας που υπηρέτησα στην επαγγελματική μου καριέρα.
Για το λόγο αυτό δεν γνωρίζω αν το παράδειγμα Πολάκη ή Ζωής και η χυδαία γλώσσα που χρησιμοποιούν, με παρέσυρε να χρησιμοποιήσω και εγώ τον χαρακτηρισμό <καυμένε> σε μία απάντηση μου, σε ένα ακόμα μακροσκελέστατο άρθρο του κ. Παντελή Σαββίδη, όπου επιτίθεται με ανήκουστο τρόπο και χαρακτηρισμούς στον ΠΘ, που αν μη τι άλλο είναι εκλεγμένος από τον λαό.
Φυσικά και διαφωνώ με όσα γράφει που μου έφεραν στο μυαλό τον όρο <αριστεροφασισμός> που είχε πρωτοπεί ο μέγας Μίκης.
Φυσικά και είδα το αδιέξοδο που βρίσκεται όπου μη έχοντας ΚΑΝΕΝΑ να προτείνει ως αντικαταστάτη του Κυριάκου από ΟΛΗ την Αντιπολίτευση, διάλεξε τη λέξη <οποιοσδήποτε> .
Διαγράφω όμως τη λέξη <καυμένε> από την απάντηση και από το λεξιλόγιο μου και εύχομαι στον κύριο Παντελή Σαββίδη να βρει κάποτε το όνομα κάποιου Ελληνα ή Ελληνίδας που να είναι έστω και κατά το ήμισυ άξιος του Κυριάκου για να τον προτείνει για ΠΘ.
Ο μοναχός Ιερόθεος, σε φωτό του 2000, από τις
<Ανιχνεύσεις> του κ. Παντελή Σαββίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου