Βλέποντας κατά τύχη χτές στις ειδήσεις τη τηλεοπτική "αγιογραφία" του Γιάννη Μπουτάρη στο σημείο που αναφέρεται στη "γκόμενα" του (πάντα κατά δική του ορολογία από το βήμα του Δημοτικού Συμβουλίου), κάθισα και παρακολούθησα ολόκληρο το 26λεπτό βίντεο που τη περιέχει,για να είμαι δίκαιη (κατά το δυνατόν ) στη κρίση μου.
Στό πρώτο που απόλυτα συμφωνώ μαζί του, ήταν ο ορισμός του εαυτού του ως ενός "πολύ τυχερού ανθρώπου". Πώς αλλιώς θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω, τώρα που πλέον στρογγυλοκάθεται στο "φαραωνικό" όπως ονόμαζε και επιπλέον κατήγγειλε, (όταν ήταν αντιπολίτευση) νέο Δημαρχιακό Μέγαρο, ξεχνώντας πολύ βολικά τις διαπρύσιες διακηρύξεις του, περί "γκρεμίσματος" του αν και μόλις γινόταν δήμαρχος.
Επίσης, μόνον αν είσαι πολύ τυχερός όπως αυτοχαρακτηρίστηκε, μπορείς να έχεις μεταφέρει όλη τη κριτική για το ανύπαρκτο δημαρχιακό έργο σου, εδώ και 3 χρόνια, στο αν φοράς σκουλαρίκι, αν έχεις και πόσα τατουάζ και αν είσαι μόνιμος οπαδός της "μπαρότσαρκας" αντί να πηγαίνεις σε εκδηλώσεις του Δήμου που ηγείσαι.
Οσο για το αν αποφάσισε στα 70 φεύγα του, να το παίξει "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" θα του έλεγα, ότι μπορούσε να έχει γκόμενα τη πόλη της Θεσσαλονίκης και να κοιμάται και να ξυπνά με αυτή και την έννοια της .
Το μόνο που του δίνω δίκιο είναι ότι όντως η Θεσσαλονίκη δεν μπορεί να του ανάβει τα φώτα στου σπιτιού του όταν γυρίζει το βράδυ, αλλά δεν πειράζει τα δύο παράθυρα που παράνομα άνοιξε για να βλέπει τη θάλασσα,(και για τα οποία δήλωσε ότι πληρώνει πολεοδομικό πρόστιμο) θα μπορούσαν να του φωτίσουν το σπίτι, αν τύχαινε και δεν είναι μόνιμα καμένες οι λάμπες της παραλίας.
Τυχερότατος είναι επίσης γιατί ήρθε μετά από έναν δήμαρχο οπαδό του καθωσπρεπισμού (που για αυτό χαρακτηρίστηκε ως απόμακρος και ατσαλάκωτος) οπότε οι Μπουτάρειες λεκτικές ακροβασίες του μεταξύ μαγκιάς και χυδαιότητας, συγχωρούνται αμέσως με μία "συγγνώμη" του γραπτή ή προφορική.
Αυτά τα ολίγα προς αποκατάσταση της αντικειμενικής αλήθειας στην "αγιογραφία" του.
Στό πρώτο που απόλυτα συμφωνώ μαζί του, ήταν ο ορισμός του εαυτού του ως ενός "πολύ τυχερού ανθρώπου". Πώς αλλιώς θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω, τώρα που πλέον στρογγυλοκάθεται στο "φαραωνικό" όπως ονόμαζε και επιπλέον κατήγγειλε, (όταν ήταν αντιπολίτευση) νέο Δημαρχιακό Μέγαρο, ξεχνώντας πολύ βολικά τις διαπρύσιες διακηρύξεις του, περί "γκρεμίσματος" του αν και μόλις γινόταν δήμαρχος.
Επίσης, μόνον αν είσαι πολύ τυχερός όπως αυτοχαρακτηρίστηκε, μπορείς να έχεις μεταφέρει όλη τη κριτική για το ανύπαρκτο δημαρχιακό έργο σου, εδώ και 3 χρόνια, στο αν φοράς σκουλαρίκι, αν έχεις και πόσα τατουάζ και αν είσαι μόνιμος οπαδός της "μπαρότσαρκας" αντί να πηγαίνεις σε εκδηλώσεις του Δήμου που ηγείσαι.
Οσο για το αν αποφάσισε στα 70 φεύγα του, να το παίξει "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" θα του έλεγα, ότι μπορούσε να έχει γκόμενα τη πόλη της Θεσσαλονίκης και να κοιμάται και να ξυπνά με αυτή και την έννοια της .
Το μόνο που του δίνω δίκιο είναι ότι όντως η Θεσσαλονίκη δεν μπορεί να του ανάβει τα φώτα στου σπιτιού του όταν γυρίζει το βράδυ, αλλά δεν πειράζει τα δύο παράθυρα που παράνομα άνοιξε για να βλέπει τη θάλασσα,(και για τα οποία δήλωσε ότι πληρώνει πολεοδομικό πρόστιμο) θα μπορούσαν να του φωτίσουν το σπίτι, αν τύχαινε και δεν είναι μόνιμα καμένες οι λάμπες της παραλίας.
Τυχερότατος είναι επίσης γιατί ήρθε μετά από έναν δήμαρχο οπαδό του καθωσπρεπισμού (που για αυτό χαρακτηρίστηκε ως απόμακρος και ατσαλάκωτος) οπότε οι Μπουτάρειες λεκτικές ακροβασίες του μεταξύ μαγκιάς και χυδαιότητας, συγχωρούνται αμέσως με μία "συγγνώμη" του γραπτή ή προφορική.
Αυτά τα ολίγα προς αποκατάσταση της αντικειμενικής αλήθειας στην "αγιογραφία" του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου